Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’60 η γεωργική παραγωγή της Ευρώπης έθετε σαν αποκλειστικό στόχο της να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες των Ευρωπαίων κατοίκων.
Η παραγωγή αυτοματοποιήθηκε και η χρήση χημικών φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων έγινε συνήθης πρακτική, καθώς έτσι αυξήθηκαν κατακόρυφα οι αριθμοί παραγόμενων προϊόντων.
Όμως η δεκαετία του ’60 θα αποτελέσει μια περίοδο αφύπνισης και αντίστασης στο σύστημα (κινήματα ειρήνης, έντονη πολιτικοποίηση της νεολαίας κ.λπ.).
Αυτήν ακριβώς την περίοδο άρχισε να κυοφορείται στη συνείδηση των καταναλωτών, αλλά και των παραγωγών μια αλλαγή στάσης απέναντι στις μεθόδους γεωργικής παραγωγής, καθώς και μια πιο διευρυμένη αντίληψη για τη σημαντικότητα του περιβάλλοντος και την ανάγκη προστασίας του.
Άρχισαν τα πρώτα δειλά βήματα βιολογικής καλλιέργειας, από ιδεολόγους καλλιεργητές που στην πραγματικότητα δεν είχαν κέρδη, αλλά ακολουθούσαν με συνέπεια το όραμά τους και χάραξαν το δρόμο για την μετέπειτα οργανωμένη καλλιέργεια και εμπορία βιολογικών προϊόντων.
Στη δεκαετία του ’80 οι βιολογικές καλλιέργειες αναπτύχθηκαν και οργανώθηκαν πολύ καλά.
Το όραμα ήρθε να συναντήσει την εμπειρία δυο δεκαετιών και ο αριθμός βιοκαλλιεργητών αυξήθηκε κατά πολύ.
Από τότε μέχρι σήμερα πολλά πράγματα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο: Υπάρχουν πλέον οργανισμοί πιστοποίησης, που παρέχουν σφραγίδα αυθεντικότητας στα παραγόμενα με βιολογική καλλιέργεια προϊόντα, ενώ όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης χαράσσουν πλέον κοινή πολιτική στο θέμα των βιοκαλλιεργειών.
Ο στόχος πια δεν είναι η μαζική παραγωγή και θρέψη με οποιοδήποτε κόστος, αλλά η σωστή ποιοτική διατροφή με προϊόντα παραγόμενα με σεβασμό από τη Μάνα – Γη.
Η φροντίδα μας θα είναι η φροντίδα της Γης που μας τρέφει και η εφαρμογή μια αγροτικής πολιτικής υπεύθυνης που σέβεται το περιβάλλον, τον άνθρωπο και όλα τα ζώα που στηρίζουν το οικοσύστημά μας.